Vernieuwing betekent uit onze comfortzone komen

Velen van ons leven letterlijk en figuurlijk in comfort. Waarom zouden we veranderen?

Wat we hebben en doen is een gewoonte geworden en dit loslaten kan met angst gepaard gaan want wat we hebben en doen, biedt ons zekerheid. Of toch niet?

Een simpel virus laat ons ervaren dat de zekerheid die we denken te hebben, bijzonder broos tot nihil is.

Velen van ons hebben zoveel comfort dat ze nauwelijks iets voelen van deze crisis. Misschien wordt er wel de bedenking gemaakt : ’wie had dit gedacht?’ en ‘ ja, misschien kunnen sommigen dingen anders maar geef ons toch maar het ‘normale’, de gewoonte, de zekerheid,..’

Nu, ik vind dat normale niet zo normaal meer. Hoe langer ik hier rondloop, hoe meer ik me anders voel, hoe meer gewoonte voor mij vreemd wordt en hoe meer vragen ik me stel bij ‘zekerheid’.

Ondanks al onze zogezegde vrijheid, zijn we gebonden aan handen en voeten door het (geld)systeem. O ja, we kunnen reizen, restaurants bezoeken en shoppen tot we erbij neer vallen. Maar nee, we zijn nooit bevredigd, nooit voldaan. Wel voor even maar steeds korter.

Wat willen we bevredigen? Wat zoeken we? Waarom worden we ondanks al onze luxe ziek? Waarom ontstaan er zoveel problematieken met onze kinderen ?

Om dit te doorgronden, is het nodig onszelf eerlijk te bevragen, ruimer te kijken dan naar ons eigen ‘veilige’ wereldje en ja, misschien uit onze comfortzone te treden.

Er zijn mensen die nu al harde noten kraken, die in een financiële wurggreep zitten waaruit ze zich zullen bevrijden of ten onder gaan. Maar bij de meerderheid staat het water nog niet aan de lippen, we hebben het nog te goed. Waarom wachten tot meerdere rampen het water letterlijk en figuurlijk laat stijgen?

We hebben alles in huis om het anders te kunnen doen, waarom wachten?